De kunst van het vragen
Niet de antwoorden geven richting, maar de kwaliteit van je vragen. Elke werkelijke transformatie begint met een vraag die niet alleen iets wil weten, maar iets wakker maakt, in jezelf, en in het veld waar je in beweegt.
Deze benadering nodigt je uit tot verfijning van je innerlijk kompas.
Niet hoe kom ik verder, maar: van-waaruit beweegt mijn vraag?
1. Herken de oorsprong
Van-waaruit wordt deze vraag geboren?
– Komt ze uit hoofd, hart, bekken?
– Is het een echo van iemand anders, of echt van jou?
Werkvorm:
Word stil. Voel. Plaats je vraag in je lichaam. Waar leeft ze?
2. Zuiver het motief
Waarom stel je deze vraag écht?
– Zoek je zekerheid, bevestiging, of waarheid?
– Komt ze uit angst, verlangen, controle of oprechte verwondering?
Werkvorm:
Benoem je vraag én je motief zonder oordeel.
Vervang eventueel “Wat is er mis?” door “Wat wil zich hier laten zien?”
3. Luister naar de werking
Wat doet deze vraag – in jou, in het veld, in de ander?
– Opent ze, trekt ze samen, leidt ze af?
– Wordt er iets zichtbaar, voelbaar, of wijkt alles weg?
Werkvorm:
Deel de vraag hardop. Laat haar resoneren.
Niet om antwoord te krijgen, maar om haar effect waar te nemen.
Deze oefening vraagt geen perfectie, maar eerlijkheid. Niet richting een goed antwoord, maar richting jezelf.
Ze nodigt je uit om zonder opsmuk te voelen wat er werkelijk speelt in je hoofd, in je lichaam, in je ziel.
Alleen zo kun je het model betreden met de helderheid die nodig is om te onderscheiden wat van jou is, en wat niet.
Om werkelijk te leren differentiëren tussen projectie en waarheid, tussen patroon en potentie.
Niet om alles te beheersen, maar om aanwezig te zijn, in wat klopt, in wat beweegt, in wat je draagt.